De magie van Waalenburg

Fietsen naar mijn werk is voor mij elke dag een feestje. Tussen Den Burg en De Koog ligt een natuurrijk fietspad. Niet alleen is de fietsroute mooi en geeft het ontspanning na een dag werken. Ook als schrijfster geeft het mij soms net dat stukje inspiratie, wanneer ik over mijn teksten, dialogen of personages nadenk. Zodra ik thuis de deur uitga, fiets ik binnen vijf minuten tussen de weilanden over de weg ‘Meijertebos’. In alle vroegte hangt er een mooie rust. Op een paar fietsers na zijn alleen de hazen al wakker, waarvan een paar een spurt trekt door het gras. Rechts van mij komt de zon op. Met helder weer is het een prachtige roze bal met oranje en paarsachtige tinten. Door het weidse uitzicht om mij heen is het net alsof het als een lange lint in het rond loopt en daar de wereld stopt. Even later fiets ik het Waalenburgerdijkje op. Mijn fietsbanden zoeven over het pad en schudden even op het wildrooster. Na de houten brug komt links het meertje in zicht. Meerkoeten zwemmen er al rond en vaak word ik dan ook verrast door een paar witte lepelaars, die druk hun ontbijt aan het scheppen zijn met hun snavel in het water. Het prachtige van dit pad dwars door de natuur is dat het elk seizoen genieten is. In de herfst, met de overgang naar de winter, vliegen er regelmatig ganzen over. Hun gegak hoor je dan al in de verte en met een beetje geluk vliegen ze net in een sierlijke v-vorm over, terwijl ik onder hun door fiets.  In de winter is alles in rust en op een frisse ochtend soms in nevel gehuld. De lammetjes met hun vrolijke gedartel geven aan dat het voorjaar van start gaat en de lente in aantocht is. Zomers grazen er paarden van de manege verderop. Het mais dat geplant is, groeit steeds een stukje hoger. De wind is zacht en prikkelt je neus met de ochtendgeuren van de natuur. Over het dijkje rechts in de verte nader je natuurvillapark De Waalerburght, waar zes schitterende villa’s staan. Hun bemoste daken, aangepast aan de natuur, liggen er landelijk bij. Wat een gouden plek om daar op vakantie te zijn. Wakker worden en zoveel natuur zien, het ervaren van de magische rust, die er heerst. Je eerste kopje koffie of thee op het terras, lekker luierend in een stoel. Wanneer je zin hebt in een wandeling loop je zo naar het dijkje toe. Bij het meertje is ook een ‘struungebied’. Wandelen over de verschillende soorten grassen met de geluiden van de eilandvogels, die daar bivakkeren. Bankjes ontbreken er natuurlijk niet om ook daar in alle rust te kunnen genieten. De vakantiegasten van deze villa’s zijn echte geluksvogels, maar ik ook, want ik mag hier elke dag fietsten en genieten, het hele jaar door.

Hester Reeder